Liturgia Męki Pańskiej

dodano 29 marca 2024

 W Wielki Piątek nie sprawuje się Eucharystii,

 Liturgia koncentruje się na tajemnicy krzyża

Krzyżowi oddaje się w tym dniu szczególną cześć. Liturgia Męki Pańskiej ma jednak na celu ukazać nie tylko dramat krzyża, ale całość tajemnicy odkupienia. Na drzewie krzyża bowiem zawisło Zbawienie świata. W Krzyżu Chrystusa jest już obecne Jego zmartwychwstanie. Dlatego dramat Golgoty jawi się w świetle zmartwychwstania jako zwycięstwo Pana Jezusa. W Wielki Piątek dziękujemy Bogu za ofiarną miłość Jego Wcielonego Syna.

Liturgię Wielkiego Piątku, w której uczestniczymy, stanowią następujące obrzędy:

Najpierw w ramach Liturgii słowa dokonała się proklamacja Słowa Bożego. Były czytane natchnione teksty biblijne, ze Starego i Nowego Testamentu, ukazujące nam osobę i misję Mesjasza-Chrystusa. Następnie w uroczystej modlitwie powszechnej przedstawiliśmy Bogu różne sprawy Kościoła i świata. Wydarzeniem szczytowym dzisiejszej Liturgii była adoracja krzyża, która stanowi kolejną część tej celebracji. Następnie w Komunii sakramentalnej, która jest darem ukrzyżowanego Zbawiciela, przyjęliśmy Go, jako zmartwychwstałego Pana. Na zakończenie liturgii w procesji Najświętszy Sakrament został zaniesiony do grobu Pańskiego.

Dzisiejszy obnażony ołtarz jest symbolem obnażonego Chrystusa, ale też znakiem, że dziś i jutro na nim nie jest sprawowana Eucharystia.

Podczas dzisiejszej Liturgii Celebrans był ubrany w czerwone szaty liturgiczne, które przypominają o królewskiej godności Chrystusa i o Jego męczeństwie. Procesja wejścia dokonała się w ciszy, bez śpiewu. Na początku Celebrans, jako głowa zgromadzenia, padł na twarz przed ołtarzem. Przez ten znak uniżenia nas, uczestników tej Liturgii, wprowadził w zrozumienie, że przed Najświętszym Bogiem jesteśmy ludźmi grzesznymi i potrzebujemy Jego miłosierdzia. Ten obrzęd stanowi dzisiaj swoisty akt pokuty, który wprowadza nas w wewnętrzną postawę, stosowną do sprawowania tajemnicy odkupienia.

Zgodnie z wielowiekową tradycją polską w Wielki Piątek, po zakończeniu liturgii Męki Pańskiej, przenosi się Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego. Monstrancja jest przykryta welonem, to znak zakrytej chwilowo chwały zwycięskiego Zbawiciela świata. W grobie umieszczona jest także figura umarłego Jezusa.

Po skończonych obrzędach Celebrans ponownie obnażył ołtarz, ponieważ w Wielką Sobotę nie sprawuje się Mszy św.

Pozostając na adoracji przy wielkopiątkowym Grobie, pamiętajmy, że w Najświętszym Sakramencie jest obecny Chrystus zwycięski, zmartwychwstały. Niech rozważanie Jego Męki ożywi i pogłębi naszą gotowość trwania w miłości ku Temu, który nas do końca umiłował.