W najbliższy piątek 28 czerwca obchodzić

będziemy uroczystość

Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Zapraszamy do zapoznania się

z historią tej uroczystości.

.

.

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa obchodzi się ją w piątek po dawnej oktawie Bożego Ciała, zatem po II niedz. po Zielonych Świętach. Przedmiotem uroczystości jest Bosko-ludzka miłość Zbawiciela. On, Odkupiciel człowieka, został przebity włócznią żołnierza.

Kult miłości Chrystusa pojawił się bardzo dawno. W XII i XIII w. rozwijał się jako kult ran Jezusowych, a także cierniem ukoronowanej głowy Zbawiciela. Mistycy tego kultu: św. Bonawentura (+1274), Mechtylda z Magdeburga (+1282), Henryk Susa (+1366) czy św. Katarzyna ze Sieny (+1380). W XVII w., w różnych kręgach katolików francuskich wzmagały się prośby o ustanowienie święta ku czci Serca Pana Jezusa. Jego czcicielami, a później głównymi szermierzami byli Jezuici. Te wołania zbiegły się z prywatnymi objawieniami, którymi Jezus zaszczycił Małgorzatę Marię Alacoque (+1690) z klasztoru Paray le Monial. Objawił jej swoje serce, w którym są ukryte bogactwa Jego miłości, miłosierdzia, świętości, łaski i zbawienia: „Oto Serce, które tak bardzo ukochało ludzi”. Przedstawił jej 12 obietnic, które staną się udziałem czcicieli Jego Najświętszego Serca.

Jezus powiedział:

• Dam im łaski potrzebne dla ich stanu.
• Dam pokój ich rodzinom.
• Pocieszę ich we wszystkich przeciwnościach.
• Będę prawdziwą ochroną w ich życiu, a nade wszystko w godzinie śmierci.
• Hojnie będę błogosławił ich przedsięwzięciom.
• Grzesznicy znajdą w moim Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
• Obojętne dusze staną się gorliwe.
• Gorliwi szybko osiągną doskonałość.
• Hojnie rozleję swoje błogosławieństwo we wszystkich miejscach, gdzie będzie umieszczony i czczony obraz mojego Boskiego Serca.
• Kapłanom ofiaruję dar nawrócenia nawet najbardziej zatwardziałych grzeszników.
• Wszyscy czciciele będą zapisani w moim Sercu, z którego nigdy nie będą wymazani.
• Udzielę wszystkim, którzy przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków przystąpią do Komunii świętej, łaski ostatecznej wytrwałości i przyjęcia sakramentów świętych w ostatniej godzinie życia. Będę dla nich pewną i mocną ucieczką.

Spowiednik Marii Małgorzaty, Jan z Eudes otrzymał od swojego biskupa w 1672 r. pozwolenie, na odprawienie Mszy św. o Sercu Pana Jezusa. Ideą i myślą przewodnia tej uroczystości jest upersonifikowana w Sercu Jezusa miłość Boża. Ta ideologiczna uroczystość początkowo nie cieszyła się przychylnością Stolicy Apostolskiej. Biskupi polscy w 1765 r., otrzymali specjalne pozwolenie od papieża Klemensa XII, na kult liturgiczny Serca Jezusa w Polsce. Natomiast w całym Kościele, dopiero po 100 latach, bo w 1856 r., uroczystość została wprowadzona do liturgii. Dokonał tego papież Pius IX.

Papież Pius XII, w 1956 r., w setną rocznicę zatwierdzenia kultu Serca Bożego w Kościele, wydał encyklikę „Haurietis aquas”. Napisał w niej: „Jest naszym gorącym życzeniem, aby kult Najświętszego Serca Jezusowego stał się sztandarem jedności, zbawienia i pokoju dla wszystkich chrześcijan. Zadaniem tego Kultu jest przypominanie nam aktu najwyższej miłości, w której Zbawiciel wydał wszystkie bogactwa swego Serca, by zostać z nami aż do końca wieków”. „Gdy uwielbiamy Najświętsze Serce Jezusa to w Nim czcimy i przezeń uwielbiamy niestworzoną miłość Bożego Słowa, a także ludzką miłość oraz inne uczucia i cnoty, ponieważ jedna i druga miłość skłoniły naszego Odkupiciela do ofiarowania się za nas i za cały Kościół – swoją Oblubienicę”. Cześć Najświętszego Serca nie polega w głównej mierze na zewnętrznych praktykach pobożności, ani też nie powinna wypływać z nadziei otrzymania różnych dobrodziejstw, które Chrystus przyobiecał w prywatnych objawieniach. Polega natomiast na kontemplacji miłości Zbawiciela, z której ma zrodzić się gorliwość apostolska. Zatem chodzi o ofiarowanie Bogu samych siebie oraz zadośćuczynienie za grzechy własne i całego świata.- W Mszale Pawła VI z 1970 r. są dwa formularze mszalne, jeden na uroczystość a drugi do Mszy św. wotywnej.

Opracował: ks. Michał Gosk