Rozpoczynające się już jutro /wtorek 25 czerwca/

nabożeństwo 40-sto godzinne

staje się przygotowaniem do dorocznego odpustu

ku czci Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Może to się stać okazją do odświeżenia bądź

poznania historii kultu i ikony w sanktuarium.

.

.

Kult Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Jednym z najczęściej używanych wśród chrześcijan wezwań odnoszących się do Matki Bożej jest zawołanie: „Nieustająca Pomoc”. Przede wszystkim sięgają po nie ci najbardziej smutni i potrzebujący, którzy odczuwają szczególnie wielką potrzebę miłości, wsparcia i opieki. Oryginał obrazu jest wschodnią ikoną, przedstawiającą Matkę Bożą Bolesną. W geometrycznym środku ikony znajdują się połączone ręce Matki i Dziecięcia, przedstawione w taki sposób, że Najświętsza Dziewica wskazuje na swojego Syna, Zbawiciela i Syna Bożego w jednej Osobie, który ofiarował życie za nas wszystkich. Mamy tutaj do czynienia z typem ikony zwanej „hodigitria” – bo Maryja wskazuje na Chrystusa, Który sam siebie nazwał „Drogą, Prawdą i Życiem”. Wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy został namalowany na desce o wymiarach 54 cm x 41,5 cm.

Obraz znalazł się pod koniec XV w. w Rzymie. Po zdobyciu miasta przez Francuzów kościół, w którym znajdował się Obraz, został zniszczony i rozebrany. Po latach o. Michał Marchi CSsR odnalazł ikonę i zaczął czynić starania o jego przeniesienie do kościoła Redemptorystów. Za zgodą papieża Piusa IX dokonano tego 26 kwietnia 1866 r. Natomiast 23 czerwca 1867 r. dziekan Kapituły Watykańskiej uroczyście koronował Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wyrażając tym samym oficjalnie akt uznania dla maryjnej ikony, czczonej od kilku już wieków. Od tego momentu nabożeństwo do Matki Nieustającej Pomocy zaczęło nieustannie wzrastać, rozszerzając się – w dużej mierze za sprawą redemptorystów – po całym świecie. W roku 1876 ustanowiono święto Błogosławionej Dziewicy Maryi pod wezwaniem Nieustającej Pomocy, z własnym oficjum, modlitwami i czytaniami mszalnymi. Początkowo celebrację tego święta ustalono na niedzielę poprzedzającą uroczystość św. Jana Chrzciciela, później natomiast wyznaczono 27 czerwca jako dzień poświęcony Matce Bożej Nieustającej Pomocy.

Kult Matki Boskiej Nieustającej Pomocy na radzyńskiej ziemi.

Myśl powstania nowej radzyńskiej parafii, pojawiła się wcześnie, bo na początku lat 70-tych. Niestety ówczesne komunistyczne władze nie wyrażały zgody na tego typu przedsięwzięć. Jednak pomysłodawcy tworzenia parafii, którymi byli Ks. Prałat Witold Kobyliński i Ks. Prałat Henryk Hołoweńko, pomimo wielu trudności, nie zniechęcali się, i z ich inicjatywy została założona Nieustająca Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, by uprosić uzyskanie pozwolenia na budowę nowej świątyni, w którą włączyła się bardzo duża rzesza ludzi, którym zależało na powstaniu nowej parafii.

Boża Opatrzność i ludzkie starania pozwoliły na to, że w roku 1983 taka zgoda została wydana ku uciesze mieszkańców miasta i całej okolicy.

Od roku 1985, dzięki staraniu wcześniej wymienionych księży, trwały prace budowlane, w które bardzo chętnie angażowali się mieszkańcy.

27 czerwca 1995 roku ikona Matki Boskiej Nieustającej Pomocy dzięki staraniom ówczesnego proboszcza Księdza Prałata Henryka Hołoweńki została poświęcona i zagościła na dobre w głównym ołtarzu kościoła. Kronika parafialna tak wspomina to wydarzenie:

„W dniach od 25.06.95 – 27.06.95 r. czterdziestogodzinne nabożeństwo przed odpustem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy prowadził o. Alojzy Sławok (Redemptorysta). 27.06.95 r. sumę odpustową o godz. 12:00 odprawił J. Ex. Bp. Dr Jan Mazur, wygłosił Słowo Boże i poświęcił nowy obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy (oryginalną kopię rzymskiego – sprowadzonego przez oo. Redemptorystów kustoszy kultu i sanktuariów Matki Boskiej Nieustającej Pomocy). Obraz wykonany przez szkołę toruńską pod kierownictwem o. Eugeniusza Karpiela. Nową ramę wykonał rzeźbiarz z Radzynia Marian Korczyk, pozłocił Stanisław Książek – malarz z Żabikowa”.

Ręcznie pisana strona kroniki parafialnej upamiętniająca to wydarzenie:

 

Maryja gotowa nieustannie pomagać jest obecna w naszym sanktuarium od 24 lat. Uprasza potrzebne łaski duszpasterzom na czele z obecnym proboszczem i kusztoszem sanktuarium Księdzem Prałatem Romanem Wiszniewskim oraz duszpasterzami. Codziennie wysłuchuje cichego szeptu modlitwy wielu ludzi, którzy z ufnością gromadzą się na Mszach, nabożeństwach, nowennie ku Jej czci jak również nawiedzają Najświętszy Sakrament i obraz Matki Boskiej w ciągu dnia.

Opracował: ks. Michał Gosk

 

Żródła:
Kronika parafialna
Strona oo. Redemptorystów
Historia parafii i Sanktuarium